เส้นทางความมั่งคั่ง ของ "บัฟเฟตต์" โดย ดร.นิเวศน์ เหมวชิรวรากร
พูดถึง "เงินเริ่มต้น" ของบัฟเฟตต์ก่อน ตาม "ตำนาน" บอกว่าบัฟเฟตต์ เริ่มต้นลงทุนด้วยเงิน 100 ดอลลาร์ หรือไม่กี่พันบาทไทย แต่ถ้ามีเงินเพียงแค่นี้และไม่มี "รายได้อื่น" เพิ่มเติมเข้ามาอย่างมีนัยสำคัญ ทำอย่างไร ผมก็คิดว่าบัฟเฟตต์ไม่มีทางรวยได้ขนาดนี้ บางทีเขาอาจมีเงินวันนี้สัก 50-60 ล้านดอลลาร์ และเป็นคนที่ไม่มีใครรู้จัก แต่ข้อเท็จจริง คือ ช่วงต้นๆ ของชีวิตการลงทุนของบัฟเฟตต์ รายได้จากการลงทุนด้วยเงินของตนเอง น่าจะเป็น "รายได้ส่วนน้อย" รายได้สำคัญ น่าจะเป็น "รายได้อื่น" ที่เกิดจากการทำงานด้วยน้ำพักน้ำแรง นั่นคือ เป็นรายได้จากการ "รับจ้างลงทุน" คือ ส่วนแบ่ง 25% ของกำไร ที่เกินกว่า 6% ที่บัฟเฟตต์คิดจากคนที่เอาเงินมาให้เขาบริหาร รายได้ส่วนนี้ บัฟเฟตต์จะนำมาลงทุนทบต้นเข้าไปเรื่อยๆ และทำให้เงินส่วนของตนเพิ่มขึ้นก้าวกระโดด เพราะเขาทำกำไรให้กับพอร์ตที่เขารับบริหารสูงมาก ผลตอบแทนพอร์ตโตปีละ 40-50% ทำให้เงินของบัฟเฟตต์เพิ่มขึ้นมาเป็นเงินถึง 25 ล้านดอลลาร์ เมื่อเขาอายุ 38 ปี และนี่คือการจบ "บทที่หนึ่ง" ในชีวิตการลงทุนของบัฟเฟตต์
บทที่สองของบัฟเฟตต์ คือ การลงทุนอย่างเดียว คือ การใช้บริษัทเบิร์กไชร์ เป็นบริษัทโฮลดิ้งที่ถือหุ้นในบริษัทอื่นๆ รวมถึงหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ และนั่นคือช่วงปี 1969 ที่บัฟเฟตต์ปิดกองทุน และคืนเงินให้คนที่มาให้บริหาร ซึ่งเป็นช่วงที่หุ้นในตลาดหลักทรัพย์ขึ้นไปสูงสุด และกำลังจะตกลงมากลายเป็นตลาดหมี ช่วง 10 ปีนับจากปี 1969-1979 ที่บัฟเฟตต์เริ่มลงทุนอย่างเดียวจากเงินต้น 25 ล้านดอลลาร์ ตลาดหลักทรัพย์อยู่ในภาวะยากลำบากมาก เพราะเกิดตลาดหมีที่รุนแรงถึงสองช่วงคือ ในปี 1969-1971 และช่วง 1973-1974 ซึ่งเป็นวิกฤติตลาดหุ้นที่ร้ายแรง เพราะภาวะเงินเฟ้อที่รุนแรง ทำให้ผลตอบแทนตลาดช่วงสิบปีนั้นอยู่ที่ 4.7% ต่อปีโดยเฉลี่ย แต่พอร์ตของบัฟเฟตต์คิดจากราคาหุ้นของเบิร์กไชร์ กลับเพิ่มขึ้นถึง 22.5% เอาชนะดัชนีตลาดถึง 17.8% และนี่คือศิลปะแห่งการ "เอาตัวรอด" ในยามวิกฤติของบัฟเฟตต์
ช่วงสิบปีที่สองของการลงทุนอย่างเดียวของบัฟเฟตต์ คือช่วงปี 1979-1989 เป็นช่วง "ฟื้นตัว" ของตลาดหุ้น ดัชนี S&P ปรับตัวขึ้นเฉลี่ยปีละ 12.5% แต่พอร์ตของบัฟเฟตต์ปรับตัวขึ้นเฉลี่ยปีละ 39.1% ชนะตลาดถึง 26.6% ทำให้บัฟเฟตต์กลายเป็นอภิมหาเศรษฐีของอเมริกาโดยมีความมั่งคั่ง 3.4 พันล้านดอลลาร์ในปี 1989
ช่วงสิบปีที่สามคือปี 1989-1999 เป็นช่วงตลาดหุ้นอเมริกาบูมมาก และเป็นทศวรรษของการลงทุน ดัชนี S&P ปรับเพิ่มขึ้นปีละ 15.4% โดยเฉลี่ย พอร์ตของบัฟเฟตต์ ปรับเพิ่มขึ้น แม้จะไม่ดีเท่าช่วงสิบปีก่อนหน้า ส่วนหนึ่ง คือ ช่วงสิบปีนี้เป็นช่วงของหุ้นไฮเทค และหุ้นเกี่ยวกับอินเทอร์เน็ต ซึ่งบัฟเฟตต์ไม่ยอมลงทุน ผลตอบแทนของบัฟเฟตต์จึงเท่ากับ 20.5% โดยเฉลี่ย และชนะดัชนีตลาดเพียง 5.1% ในปี 1998 บัฟเฟตต์ได้รับการจัดอันดับให้เป็นคนรวยที่สุดเป็นอันดับสองของโลก ด้วยความมั่งคั่ง 33.6 พันล้านดอลลาร์ เขากลายเป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมของนักลงทุนและบรรษัทของอเมริกา
ช่วงสิบปีสุดท้าย ตั้งแต่ปี 1999 ถึง 2009 เป็นปีวิกฤติของตลาดหุ้น ทั้งวิกฤติจากหุ้นอินเทอร์เน็ตและวิกฤติซับไพร์ม ทำให้ช่วงสิบปีนี้ตลาดหุ้นไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่กลับลดลงปีละ 2.7% โดยเฉลี่ย พอร์ตของบัฟเฟตต์ ก็ยังโตขึ้นเฉลี่ยปีละ 5.9% อานิสงส์จากการที่ไม่ได้ลงทุนในหุ้นไฮเทค จึงไม่ถูกกระทบมากนัก ผลตอบแทนที่เหนือกว่าตลาด 8.6% ถึงแม้จะยังสูง แต่ห่างจากที่เคยทำได้ในช่วง 20 ปีแรกของการลงทุน นี่อาจเป็นผลจากพอร์ตของบัฟเฟตต์โตขึ้นมาก จนการทำผลตอบแทนสูงมาก จึงทำได้ยากขึ้น
ตลอดช่วง 40 ปีของการลงทุนอย่างเดียว ผลตอบแทนต่อปีโดยเฉลี่ยแบบทบต้นของบัฟเฟตต์สูงถึง 21.43% เงินหนึ่งดอลลาร์ กลายเป็น 2,362 ดอลลาร์ ขณะที่ผลตอบแทนของตลาดอยู่ที่ 7.24%ต่อปี เงินหนึ่งดอลลาร์กลายเป็น 16.4 ดอลลาร์ ผลต่าง 14.19% ต่อปี จึงเป็นสถิติที่แทบจะหาคนเทียบไม่ได้ โดยเฉพาะเม็ดเงินมหาศาลของบัฟเฟตต์
การ "เดินทาง" ของบัฟเฟตต์ เป็นเส้นทางที่ "ขีดเขียน" ขึ้นด้วยฝีมือและ แน่นอน ด้วยดวงชะตา เส้นทางของ VI จำนวนไม่น้อยก็กำลังถูก "ขีดเขียน" ขึ้น โดยเฉพาะช่วงแรก ๆ ของชีวิต ว่าที่จริง VI เกือบทั้งหมดในเมืองไทย เพิ่ง "เริ่มเดินทาง" หลายคนประสบความสำเร็จอย่างสูง บางคนสูงกว่าของบัฟเฟตต์ด้วยซ้ำ แต่ความสำเร็จที่แท้จริง ต้องวัดด้วยระยะเวลาที่ยาวมาก และความยากอยู่ที่ช่วงเวลาที่พอร์ตใหญ่ขึ้นมากๆ ซึ่งทำให้ผลตอบแทนโตช้าลงมาก ไม่เว้นแม้แต่กรณีของบัฟเฟตต์
from http://www.bangkokbiznews.com/home/details/business/ceo-blogs/nives/20100323/106377/เส้นทางความมั่งคั่ง-ของ-บัฟเฟตต์.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น